adsense

poniedziałek, 23 grudnia 2013

Henna marokańska

Henna jest to naturalny barwnik roślinny produkowany z liści i pędów rośliny zwanej Lawsonią Bezbronną. Służy do malowania skóry już od ponad 5000 lat na obecnych terenach Dalekiego Wschodu, Indii, Pakistanu, Iranu oraz w krajach Afryki, m.in. Maroka. Naturalna henna to roślina, która posiada właściwości lecznicze i upiększające. Liście posiadają kolory w różnych tonacjach od ciemnej zieleni aż po zielony szmaragd i brąz. Henna wykazuje leczniczy wpływ na skórę i włosy. Wykorzystuje się ją przy leczeniu stanów  zapalanych skóry, a najczęściej przy bakteryjnych wykwitach jak również w leczeniu drobnych zadrapań czy ran na skórze. Jest naturalnym lekarstwem zalecanym przez dermatologów przy leczeniu egzemy, łuszczycy.


środa, 11 grudnia 2013

Marokański khol

Khol to drobny czarny pył używany przez kobiety arabskie. Znany jest już od czasów Starożytnego Egiptu. Pierwotnie jako ochrona przed dolegliwościami oczu. Sądzono również, że zaciemnienie wokół oczu będzie chroniło przed ostrymi promieniami słonecznymi. Ponadto, matki stosowały kohl na oczy ich dzieci zaraz po urodzeniu. Jedni czynili to dla "wzmocnienie wzroku dziecka", a inni, aby chronić dzieci przed "złymi mocami."
Egipcjanie używali go jako krople do oczu w celu zapobiegania i łagodzenia infekcji oczu, ale również chroniąc oczy przed silnym światłem odbijającym się od piasku pustyni. W tych czasach kholu używali zarówno mężczyźni jak i kobiety. Od tej pory khol stosowany jest przez Arabów i Berberów.


wtorek, 3 grudnia 2013

Olej migdałowy z Maroka

Migdałowiec to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Jego owoc to śliwa migdał. Drzewo osiąga wysokość do 10 m. Pięknie kwitnie, zapełnia się biało-różowymi kwiatami. Owocem jest podłużny pestkowiec o długości do 6 cm. Po opadnięciu wyłuskane pestki nazywa się migdałami. Wyróżnia się gorzkie i słodkie odmiany. Gorzkie migdały zawierają sporo silnie pachnącego glikozydu amigdaliny, która rozpada się m.in. na trujący cyjanowodór, tzw. kwas pruski. Dodaje się je więc w minimalnych ilościach, żeby np. sernik był aromatyczny czy aby nadać ostrzejszy smak marcepanowi.